Rust – De slaap als stilte (2)
Vergeefs is het
dat je vroeg opstaat,
je laat te ruste legt,
je aftobt voor wat brood –
hij geeft het zijn lieveling in de slaap.
Psalm 127:2
Ben je al wat gewend geraakt aan je momenten van stilte? Het kan nog stiller. Je kunt weldadige stilte vinden in je slaap.
De wetenschap weet nog niet hoe het werkt, maar ze is er wel achter dat een mens slaap nodig heeft. Dat in die uren van rust en onbewust leven veel winst zit. Je gaat er beter door denken en spreken, je wordt er ook creatiever van.
De slaap is incubatietijd. De informatiestromen, gedachten en gevoelens kunnen zich hergroeperen. Dat maakt je scherper.
Eigenlijk wisten we dat al. ‘Laten we er eerst eens een nachtje over slapen’, zeggen we. We bedoelen dat we dan frisser tegen een probleem aankijken. Voor een proefwerk of een moeilijke klus kun je beter goed slapen dan de nacht doorbrengen met studeren en piekeren. Dat heeft de wetenschap ontdekt.
De Bijbel is nog radicaler over de betekenis van onze slaap. God doet zijn werk als wij slapen.
Hij geeft het zijn lieveling in de slaap (Psalm 127:2).
Zwoegen heeft weinig zin, staat ervoor. Eigen inspanningen zitten namelijk eigenlijk altijd Gods werk in de weg.
Genade heeft ruimte nodig: het vertrouwen waarin we een stapje opzij doen voor Gods zegen.
De slaap kan ons daar goed bij helpen, als we ons in vertrouwen aan Hem overgeven.
Stiltetip – Kijk er niet gek van op als je soms in je stille tijd met Jezus in slaap valt. Hij maakt van de slaap een gezegende tijd. Zie en zeg weer: ‘U houdt van mij. Daar rust ik in’.Wink – Geef je gerust over aan Jezus; Hij gaf zichzelf eerst over aan jou.
