Rust – Johannes rust aan Jezus’ hart
Een van zijn leerlingen, zijn naaste tafelgenoot, rustte aan het hart van Jezus.
Johannes 13:23 (WV)
Jezus is in een bovenzaal in Jeruzalem samen met zijn twaalf leerlingen bijeen voor de pesachmaaltijd. Hij heeft de voeten van zijn leerlingen gewassen. Nu liggen ze aan tafel.
Kijk eens goed naar dit tafereel. Je ziet ze allemaal op hun rustbanken liggen, het hoofdeinde naar de gedekte tafel gekeerd. Maar één van de leerlingen ligt half op de bank van Jezus, met zijn hoofd op de borst van zijn Meester.
Een van zijn leerlingen, zijn naaste tafelgenoot, rustte aan het hart van Jezus: het was de leerling van wie Jezus hield (Johannes 13:23, WV).
Het is Johannes, die zichzelf ‘de leerling van wie Jezus hield’ noemt.
Hoe komt Johannes erbij om zich zo bij Jezus te nestelen? Hij heeft het Jezus zelf zien doen bij zijn Vader. Als Johannes Jezus in zijn stille momenten zag bidden, zag hij hoe zijn Meester met grote voldoening zijn hoofd te ruste legde. Dat moest wel aan het hart van de Vader zijn!
Niemand heeft God ooit gezien, maar de eniggeboren God, die rust aan het hart van de Vader, Hij heeft Hem doen kennen (Johannes 1:18, WV).
Zo heeft Johannes het bij Jezus gezien en zo heeft hij het zelf gedaan. En zo mag jij ook je hoofd op het hart van de Vader leggen, steeds als je gaat rusten. Je kunt het je voorstellen tijdens je meditaties, maar ook als je gaat slapen: jouw hoofd op zijn borst, aan zijn hart.
Stiltetip – Neem weer je stille moment met Jezus. Trek er minstens een half uur voor uit. Kom tot rust aan zijn hart. Zie en zeg: ‘U houdt van mij, ik houd van U, ik rust in U’.
