Stilte – Stille verwondering
U komt stilheid toe, een lofzang, o God, op Sion.
Psalm 65:2
Je wordt spontaan stil als het tot je doordringt dat de God die gesproken heeft zodat alles er is, die alle dingen draagt door zijn woord, die mensen en ook jou heeft gewild, dat die God er ook voor jou zal zijn.
Hoe bestaat het dat jij bestaat omdat Hij er is en dat jij zult blijven bestaan omdat Hij er altijd zal zijn?
Van dat duizelingwekkende besef val je vanzelf stil. Er blijft alleen maar verwondering over.
Die stille verwondering welt in je op tot een melodie, gevolgd door woorden van lof, een lofzang.
God! Ooit was er een berg waarop Hij woonde, de Sion. Daar op die bergtop in Jeruzalem werd Gods lof bezongen. Nu woont Jezus in je hart. Daar breng je Hem de lof.
God komt stilte toe. Verwondering.
God komt ook een lofzang toe. Hij heeft jou veroverd.
Jij komt Hem toe. In de stilte geef je je in een lied aan Hem over, in het lied van je hart.
Breng dus tot uitdrukking wat er in je leeft. Wie er in je leeft. Zing het maar uit, Jezus zingt met je mee.
En wees dan weer stil in verwondering over zijn aanwezigheid.
Stiltetip – We hebben nu een maand lang de stilte beoefend. We hebben ook vaak het Jezusgebed gebeden. Wat goed dat je daarin met me bent meegegaan. Heb je de kracht ervan ervaren?
De komende maanden zullen we nog veel meer in de stilte ontvangen, om het leven te leven dat God je gunt.
Houd dus vol!
