Geen veroordeling – Kritisch zonder te oordelen
En ik bid dat uw liefde blijft groeien door inzicht en fijnzinnigheid, zodat u kunt onderscheiden waar het op aankomt.
Filippenzen 1:9-10
Waarom zo kritisch? In een oude betrekking die ik had werd ik door mijn omgeving wel ‘de kritische geest’ genoemd. Dat kwam omdat ik altijd wel ergens commentaar op had.
Intussen heeft Gods genade de overhand in mijn bestaan gekregen. Hij heeft de pijn achter de drang om te oordelen weggenomen. Maar betekent dit nu dat ik geen onrecht meer zie en alles maar op z’n beloop laat? Natuurlijk niet.
Ik mag best met een scherp oog mijn omgeving beoordelen. Maar er is een verschil tussen dingen waarnemen en er vanuit oordeel mee omgaan.
Misschien zie je onrecht, of word je er zelf mee geconfronteerd. Let dan op hoe je reageert. Als je jezelf met het onrecht identificeert, ga je oordelen.
‘Ik zál ze voor wat ze mij hebben aangedaan!’
Op dat moment reageer je vanuit je verwonde ziel: emotioneel en heftig. De ziel is namelijk op zichzelf gericht en zal het laten weten ook als hij zich onrechtvaardig behandeld voelt.
Maar je kunt ook anders reageren, als de nieuwe mens die je geworden bent.
Gods Geest woont in je, die jouw geest bestuurt. Daarom hoef je niet meer vanuit je ziel te reageren. Je neemt wel waar: je ziet de feiten, het onrecht, de ellende die wordt aangericht. Maar je kunt die scheiden van de persoon die ze veroorzaakt. Die is en blijft kostbaar in Gods ogen en net zo geliefd als jij. Zo kun je net als Jezus zelfs je vijanden liefhebben.
Stiltetip – Zie en zeg: ‘Er is in U geen veroordeling. Ik heb mijn vijanden lief. Ik ben zelf geliefd’.
