Jezus ruilde onze duisternis om
Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield.
Matteüs 27:45
Probeer je nog eens de kruisigingsscène voor de geest te halen. Er hing een vreemde, bovennatuurlijke duisternis boven het kruis. Drie uur lang zonsverduistering (Luc. 23:44). Wat had dat te betekenen?
Het tekent de intensiteit van de operatie die God daar op dat kruis volvoerde. Jezus absorbeerde het kwaad dat de wereld teistert in zijn lichaam. God voltrok het oordeel over de zonde. De dood daar aan het kruis was totale verwerping. Duisternis zoals we die nooit hebben gekend en ook nooit zullen kennen.
Jouw en mijn duisternis lijken schemerlicht daarmee vergeleken. Maar ook die droeg Jezus. Hij nam onze depressies op zich, onze neerslachtigheid en verongelijktheid, onze negatieve gevoelens en hopeloosheid. Jezus ruilde onze duisternis in voor zijn licht, zodat wij nooit meer in de duisternis hoeven te leven.
‘Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft’ (Joh. 8:12).
Het licht waarin we nu leven, doortrekt onze relaties. In de eerste plaats onze relatie met God. Jezus garandeert jou en mij dat we in het licht blijven, ook met onze tekorten en zonden, zodat we daar afstand van kunnen nemen. Het licht van Jezus beïnvloedt ook onze onderlinge relaties. Er is geen enkele reden om iets in het donker voor elkaar achter te houden, omdat we als kinderen van het licht allemaal gebruikmaken van dezelfde genade.
‘Gaan we onze weg in het licht, zoals hijzelf in het licht is, dan zijn we met elkaar verbonden en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon, ons van alle zonde’ (1 Joh. 1:7).
