Hemel – Het eeuwige leven komt in intimiteit

‘Het eeuwige leven, dat is dat zij u kennen.’ Johannes 17:3a

De opstanding van Jezus was een intiem moment. In het graf was er niemand die meekeek. Het was iets tussen God en Jezus. Daar gaf de Vader zijn Zoon het beste wat hij had: het leven, zijn leven, het eeuwige leven, in een vernieuwd lichaam, een opstandingslichaam. Omdat de Vader dat zijn Zoon gunde. Omdat hij het zo wilde, juist voor hem. Speciaal voor hem. Hij wilde dat Jezus voor eeuwig bij hem zou zijn. Daarom was de opstanding iets tussen de Vader en de Zoon.

Onze wedergeboorte is net zo’n intiem moment. Er is niemand die kan meekijken wat er in jouw hart gebeurt. Dat je weet dat je voor eeuwig gered bent is iets tussen jou en jouw hemelse Vader. Dat je ervan doordrongen raakt dat hij jou dat gunt. Dat hij dat altijd al voor jou gewild heeft. Dat hij jou het eeuwige leven geeft, in een vernieuwd lichaam, om voor altijd bij hem te kunnen zijn. Omdat hij dat wil. En dat je dat gelooft, erop vertrouwt, je erin verheugt. Dat is iets tussen de Vader en jou.

Koester je intieme momenten met God als Vader. Hij heeft je opgewekt om er te zijn voor hem, omdat hij er wil zijn voor jou. Koester zijn liefde voor jou. Koester de hemel. Koester het eeuwige leven.

‘Want ik leef en ook jullie zullen leven’ (Johannes 14:19b).