Rust – Néém de tijd

De tijd van genade is gekomen, dit is het uur.
Psalm 102:14

We zijn druk, druk, druk. Ons probleem is de tijd. We komen tijd tekort. Tenminste, dat denken we. Daarom moet alles sneller. Hoe we ons verplaatsen. Hoe we informatie uitwisselen. Hoe ons geldverkeer stroomt. We koken sneller. Eten sneller. Praten zelfs sneller. We denken dat we er effectiever door leven. Maar we voelen ons opgejaagd, slaven van de tijd.

Onze klok zegt dat we zo snel mogelijk vooruit moeten. We mogen geen tijd verliezen, want die krijgen we niet meer terug. Daarom hebben we geen tijd om eens rustig te gaan zitten. Geen tijd voor dagdromen, stilte, gebed.

Maar wie zegt dat we de tijd zo moeten beleven? Wie legt ons die kloktijd op?

Jezus staat buiten de kloktijd.

‘Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde.’ (Openbaring 22:13)

Zijn we van Jezus, dan zijn we verbonden met degene die de kloktijd heeft ontmaskerd. We hoeven niet te rennen omdat we bang zijn dat er aan de tijd een einde komt. De dood heeft niet het laatste woord.

De Zoon is een mens geworden als zij om door zijn dood definitief af te rekenen met de heerser over de dood, de duivel, en zo allen te bevrijden die slaaf waren van hun levenslange angst voor de dood. (Hebreeën 2:14-15)

Jezus heeft ons bevrijd uit onze angst voor de dood en dus ook uit de slavernij van de kloktijd. Hij heeft de tijd overwonnen en aan ons teruggegeven. Nu hebben we alle tijd en zelfs de eeuwigheid.

Stiltetip – Jij bent de baas over de tijd. Neem de tijd. Kies ook nu weer voor een kostbaar moment met Jezus. Dit is jouw half uur met Hem. Zie en zeg: ‘Ik rust in U’.