Hemel – Ik zal daar met Jezus meezingen

Halleluja! Psalm 150:6b

Iemand vroeg me waarom het in de Psalmen zoveel over de hemel gaat. Ik denk omdat je vanzelf in de hemel uitkomt als je God aanbidt. Al zingend ga je je inleven hoe groot hij is. En hoe klein jij zelf eigenlijk bent. En hoe onbeduidend je eigen bestaan soms is. Maar ook hoe hij je optilt.

Het gaat in de Psalmen over veel ellendige dingen. Er komt verdriet los, boosheid, pijn. Er zijn strijdliederen, wraakliederen, spotliederen, treurliederen, rouwliederen. Er is ook zo veel ellende op aarde. Maar vaak zit er ook ineens een blik in de hemel bij. Alsof het licht aangaat. En dan krijg je kroningsliederen, pelgrimsliederen, liefdes- liederen. Of elf keer ‘Loof hem’, zoals in Psalm 150.

Alles wat adem heeft, loof de HEER. Halleluja! (Psalm 150:6).

Het Psalmenboek eindigt met ‘Halleluja!’ Want er zijn ook hallelujaliederen. Jezus zong een hallelujapsalm nadat hij had gezegd dat hij pas weer wijn met zijn discipelen zou drinken in de hemel.1 Ik zie ernaar uit om daar samen met hem de beker te heffen en om het hardst halleluja te zingen!

1 Marc. 14:25