Het spel als levenskunst
‘En de straten zullen krioelen van de spelende kinderen.’
Zacharia 8:5
Spelen is een levenskunst. Het kan ons leven en samenzijn op allerlei manieren verrijken. Ongetwijfeld kenden de Israëlieten om die reden zo veel feesten met zo veel speelse elementen.
Spelen werkt ontspannend. We hebben behoefte aan zulke momenten, om tot rust te komen en de dingen te verwerken (Ps. 131:2).
Spelen helpt je om je te ontwikkelen. Als je jezelf helemaal geeft in je spel, speel je met je hele persoon. Je bent er helemaal bij betrokken. Zodoende leer je meer dan je op het eerste gezicht zou vermoeden. Je ontwikkelt inlevingsvermogen, concentratie, expressiemogelijkheden, het vermogen om oplossingen te vinden. Je overwint belemmeringen. En als je met anderen samen speelt, ontwikkel je ook sociaal gedrag.
Spelen vormt kunstzinnigheid. Het kan dienen om te zoeken naar iets moois, zodat het leven intenser beleefd kan worden. Het kan ook dienen om aan ideeën vorm te geven, waardoor het spel een bijzonder communicatiemiddel wordt.
Spelen is een uiting van geluk. In de samenleving onder koning Jezus wordt de vrede die daar heerst gekenschetst door pleinen die vol zijn van spelende jongens en meisjes (Zach. 8:5). Want als de druk eraf is, kan er volop gespeeld worden.
Spelen is ook de ultieme manier om een relatie te vieren. Het geeft uitdrukking aan het plezier dat we samen beleven, terwijl het die relatie tegelijkertijd onbevangen aftast en verdiept.
In onze omgang met God zie je al die elementen terug in ons zingen en aanbidden.
Mijn hart is gerust, o God, mijn hart is gerust, ik wil voor u zingen en spelen (Ps. 57:8).
