46 Lang leven? Eer je vader en je moeder!
BEAM, februari 2016 – Je vader en moeder eren, dat was voor mij geen optie. Mijn vader was gewelddadig. Ik moest als kind voor hem oppassen. Hij had een oorlogstrauma, weet ik nu. Maar toen kon ik hem alleen maar minachten. Ik was boos op hem en kwam tegen hem in opstand. Belooft God een lang leven als je je ouders eert? Nou, die belofte zou ik mooi mislopen.
Toon eerbied voor je vader en je moeder. Dan word je gezegend met een lang leven (Exodus 20:12).
Ik was twaalf toen mijn moeder besloot om van mijn vader te scheiden. In die tijd lag ik ’s nachts naast haar in bed, als haar beveiliging. Vanaf toen was ik volwassen. Een jaar later maakte ik ook een volwassen keuze. Omdat ik niet als mijn vader wilde worden, ging ik achter Jezus aan. Hij werd mijn held, ik wilde worden zoals Hij. En dat had effect op mijn kijk op mijn vader.
Wie heeft de belangrijkste stem?
Hoe kijk je naar je ouders? Die vraag dringt zich je leven lang aan je op. Eer ze, leert de Bijbel, want dat is goed voor je (Exodus 20:12). Maar daarvoor is het wel nodig dat je ze op een goede manier verlaat (Genesis 2:24).
Alleen als je onafhankelijk van je ouders bent geworden, kun je worden wie je bent. Zolang je kind was, bepaalden zij wie je was. Of in ieder geval droegen ze aan je over hoe ze je zagen. Zij waren de belangrijkste stem in je leven. Maar nu wil God zeggen wie je bent, omdat Hij als niemand anders weet wat er in je zit en dat eruit wil laten komen.
Wat zegt God als jouw volmaakte Vader over jou? Je moet weten dat je zijn kind bent. Je bent goed in zijn ogen, omdat je zonden vergeven zijn. Je bent net zo geliefd als zijn geliefde Zoon Jezus. In dat besef kom je tot bloei. Je mag dan wel op je ouders lijken, maar God keert dat ten goede. Neem mij. Ik was een driftkikker, totdat ik veranderde in een geestdriftige enthousiasteling.
Ben je vrij van je ouders?
Test. Heb je je ouders verlaten, dan ben je zelfstandig geworden en vrij om zelf te bepalen hoe je met ze omgaat. Lukt dat? Durf je je mening tegen hen te zeggen? Wie bepaalt hoeveel contact je met hen hebt? Voel je je vaak schuldig naar je vader, je moeder, hen beiden? Kun je spontaan van hen houden, zonder het gevoel te hebben dat het moet? Kun je hen respecteren? Ben je dankbaar voor alle goede dingen die ze aan je hebben doorgegeven?
Het maakt nogal uit hoe je je ouders verlaat. Het zou kunnen dat je om de een of andere reden boos op hen bent, net als ik dat was. Maar dan zit je met die boosheid nog steeds aan hen vast.
Hoe kun je ze alsnog op een goede manier verlaten? Door ze te vergeven. Vergeven is je boosheid loslaten. Een streep onder je verleden zetten. Je hart en handen openen voor hen.
Moeilijk? Kan zijn, maar je hebt Jezus om je te helpen. Hij begrijpt je. Neemt je serieus. Je hoeft niets goed te praten. Hij nam alles op zich toen Hij aan een kruis voor jou stierf. Hij zei: ‘Vader, vergeef het hun.’ Hij vergaf jou en ook je ouders. Ik weet dat Hij je liefde voor jezelf én voor je vader en moeder wil geven.
Hoe eer je je ouders?
Heb je je ouders op een gezonde manier verlaten, dan kun je in vrijheid met hen verbonden blijven. Je kunt Gods raad opvolgen en hen eren.
Eren betekent iemand waarde geven. Belangrijk maken. Gewicht toekennen. Je kunt je ouders eren omdat je je bestaan aan hen te danken hebt, omdat ze voor je gezorgd hebben, zich voor je hebben ingezet. Je kunt hen eren voor de kosten die ze voor jou hebben gemaakt. De aandacht die ze je hebben gegeven. Hun liefde. Bescherming.
Je eert ze door je dankbaarheid daarvoor te tonen. Dat kan bijvoorbeeld door af een toe een cadeautje te geven. Of te vertellen wat er in je leeft. Te respecteren wat zij belangrijk vinden. Extra tijd met hen door te brengen. Hen te omhelzen.
Ook als je misschien niet zoveel van je ouders hebt ontvangen, kun je toch dankbaar zijn voor wat je wel van hen kreeg. Vertel hen waar je blij mee bent. Laat hen erin delen. Zo geef je ze de gelegenheid om ook blij en dankbaar met jou te zijn.
Het verrijkt jou en je ouders om elkaar los te laten en toch in vrijheid met elkaar verbonden te blijven. Ze zullen op hun beurt jouw zelfstandigheid eren.
En dan…
Ik heb geleerd dat elke relatie in stand wordt gehouden en zich verdiept door vergeving. De kracht van vergeving, dat is dan ook de centrale boodschap in mijn boeken en voordrachten.
Want toen ik begreep hoe Jezus mij vergaf, wilde ik ook mijn vader vergeven. Op een dag heb ik dat op zijn volkstuin tegen hem gezegd. Op dat moment werd ik echt volwassen. Hoewel onze relatie nooit werd zoals ik me een vader-zoon relatie voorstel, kon ik hem van toen af aan wel gaan eren. Sterker nog, ik ben van hem gaan houden. Dat is wat Gods genade doet.
Om relaties te kunnen eren heb je vergeving nodig. Eerst wilde ik pertinent niet op mijn vader lijken. Nu ben ik er trots op. Ik heb vrede met hem gesloten, en daardoor heb ik ook vrede met mezelf. Dat heeft me geholpen om tot bloei te komen.
En zo komen we uit bij de belofte die God geeft bij het eren van je ouders. Dat geeft minder stress, zodat je langer zult leven!
Willem de Vink
