Mark Rothko – Zonder titel

 

De gloed van een nieuw leven

Leven geven, daar was het Jezus om te doen toen Hij zijn leven voor ons gaf. In de kunst is maar weinig uitgebeeld van het leven voorbij het kruis. Dus geef ik mijn eigen interpretatie daarvan aan de hand van een abstract-expressionistisch doek.

Dit is een schilderij van Mark Rothko, Amerikaan van Russisch-Joodse afkomst. Hij schildert enorm grote kleurvlakken, je komt ze in veel musea tegen. Ze zijn gemaakt om te beleven. Hij wil dat je er pal voor gaat staan, zodat je er als het ware deel van wordt. Je moet erin opgaan. Om dat te ervaren moet je je niet laten afleiden; het omgevingslicht moet daarom gedempt zijn.

In dit schilderij zonder titel zie je drie vlakken. Kom je dichterbij, dan is het alsof je in een gloed komt te staan, terwijl je voeten verbonden blijven met een grauw deel. Dat lijkt op ons leven met Jezus. Ben je het kruis gepasseerd, dan stap je in een gloedvol nieuw leven. Je bent als nieuwe schepping met de hemel verbonden. Straks zal heel de schepping vernieuwd zijn, jij beleeft daar nu al iets van. De toekomst is naar je toegekomen en daar vanuit mag je leven. Paulus zegt dat zo: ‘Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen.’

Maar je leeft nog wel op de oude aarde. Je wandelt in dit nieuwe, eeuwige leven voorlopig nog door de aardse tijd, die zorgen, moeiten en verval met zich meebrengt. Voor Rothko was dat zo moeilijk, dat hij daar zelf een einde aan maakte. Hij liet in Houston, Texas een kapel met zijn werk achter, in de hoop dat mensen op die plek iets van de hemel zouden beleven.

Als ik Rothko’s werk beleef denk ik aan Jezus en verbind ik me met Hem. Ik sta dan in zijn gloed. Het is alsof ik de woorden van Paulus hoor: ‘Wij allen die met onbedekt gezicht de luister van de Heer aanschouwen, zullen meer en meer door de Geest van de Heer naar de luister van dat beeld worden veranderd.’

Mark Rothko (1903-1970): schilderij zonder titel, olieverf op doek, 190 x 101 cm, 1950, Tate Gallery, Londen.

Doorlezen: 2 Korintiërs 5:17; 2 Korintiërs 4:16; 2 Korintiërs 3:18.

Willem de Vink