Rust – In het land van rust
En wie is binnengegaan in zijn rust, vindt rust na zijn werk zoals God na het zijne.
Hebreeën 4:10
God had Israël een geweldig land beloofd. Ze konden zich er een voorstelling van maken, want God had dat land van melk en honing in geuren en kleuren beschreven. Maar ze zouden het nooit vinden. Israël werd een land van grote onrust.
‘In rust en inkeer ligt jullie redding, in geduld en vertrouwen ligt jullie kracht.’ Maar jullie wilden niet (Jesaja 30:15).
Het ontbrak het volk van God aan geloofsrust. De twaalf stammen konden niet rusten in het geloof dat Gods genade hen alles zou geven. Ze gingen er zelf voor strijden. God moest de wet geven om hen tegen zichzelf te beschermen.
‘En in mijn toorn heb ik gezworen: “Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust.”’ (Hebreeën 3:11).
God wilde dat zijn volk de rust zou kennen van het werk dat Hij vanaf zijn schepping volbracht had. Jezus heeft ons alsnog die rust aangeboden toen Hij alles had volbracht. Hij is ons voorgegaan naar de hemel. Hoewel we nog op aarde leven, mogen we al binnengaan in zijn hemelse rust.
Omdat wij echter geloven, gaan we binnen in de rust waarvan eerder sprake was (Hebreeën 4:3).
Stiltetip – Beoefen ook vandaag weer je geloof. Neem je tijd. Stel je de hemel voor en hoe je daar in aanwezigheid van Jezus mag rusten. Zie en zeg: ‘Ik rust in U’.
