Stoere hond

In Rockanje, in Rockanje,
in Rockanje liep een kanjer,
in Rockanje liep een kanjer rond.
’t Was een kanjer, die Rockanjer,
die Rockanjer was een kanjer,
’t was een kanjer van een bonte hond.
En die kanjer, die Rockanjer,
droeg daar op z’n jas een anjer,
’t was een goudgekleurde anjer,
die die kanjer prachtig stond.

In Rockanje, in Rockanje,
in Rockanje liep een kanjer,
in Rockanje liep een kanjer rond.
’t Was een kanjer met champagne,
en een leren jas met franje,
en aan iedere poot een juffershond.
En die kanjer liep te banjere,
met een brilletje van oranje,
’t leek wel feest daar in Rockanje,
wat een beest, die vagebond!

In Rockanje, in Rockanje,
in Rockanje liep een kanjer,
in Rockanje liep een kanjer rond.
’t Was een kanjer, die Rockanjer,
die Rockanjer was een kanjer,
’t was een kanjer van een bonte hond.
Maar wat niemand wist, die kanjer
poepte keutels als kastanjes,
klein en dik en bruin en rond.
Maar wat niemand wist, die kanjer
poepte keutels als kastanjes,
en da’s toch niks,
nee, da’s toch niks,
nee, da’s toch niks voor zo’n stoere hond.