De geboorte van de kerk uit de Geest
Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is.
Johannes 3:8b
De kerk heeft voortdurend de neiging om te moraliseren. ‘Hou je aan de regels ...’ Maar daarmee drukt ze haar leden op hun eigen verdiensten.
‘Denk erom dat je goed je best doet …’ Met als gevolg dat zelfrechtvaardiging en veroordeling niet van de lucht zijn. Genade, wat het hart van de kerk zou moeten zijn, hapt als een vis op droog water naar lucht.
Maar de geboorte van de kerk begon niet met de wet. Integendeel! Die begon met de uitstorting van de Geest. Lucht! Adem! Gods ruach!
Pinksteren betekent dat God ons in beweging brengt (God zelf, niet wij) om te doen wat Hij graag wil. Als Hij het voor het zeggen mag krijgen. Als je Hem je zelfbeschikkingsrecht in handen geeft.
Zo heeft Hij het altijd gewild. Hij heeft het altijd allemaal al in ons willen doen. Ons richting willen geven om zijn daden uit te voeren. Ons kracht willen geven om dat ook te doen en daarin stand te houden. Ons liefde willen geven om daar met hart en ziel gehoor aan te geven. Ons willen verrassen in onze afhankelijkheid.
Jezus zei: ‘De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat’ (Joh. 3:8a). Zo is de kerk die uit de Geest geboren is.
Zie je jezelf (en ook anderen) al op die manier bewegen?
