De sabbatsrust is onze geloofsrust
Mijn God zal in al uw behoeften naar zijn rijkdom heerlijk voorzien, in Christus Jezus.
Filippenzen 4:19 (NBG ’51)
Wat God de Vader ons gunt ontvangen we in alle rust. Omdat God pas kan werken als wij rusten. God weet hoe zwak we zijn en hoe snel we teleurgesteld raken in onszelf. Hij weet ook dat we geneigd zijn om hard te gaan werken om onze frustraties te compenseren. Maar Hij weet beter dan wie ook dat we daar doodmoe van worden, omdat het niet uitwerkt wat we ervan verwachten. Daarom zal Hij ons erop blijven wijzen dat zijn genade beschikbaar komt als wij rusten.
En daarom ligt er in het oude verbond zoveel nadruk op de sabbatsrust.
In de woestijn verzamelt het volk manna; voedsel dat God buiten het kamp uitstrooit. Maar zelfs dat verzamelen wordt door God begrensd. Eén dag in de week hoeven de Israëlieten niets te doen, omdat God de dag ervoor dubbel zal voorzien.
Mozes zei tegen hen: ‘De HEER heeft dit zo bepaald. Morgen is het een dag van rust, een heilige sabbat ter ere van de HEER. Bak of kook daarom wat u wilt klaarmaken, en bewaar wat er overblijft tot morgen’ (Ex. 16:23).
God wil ons leren dat Hij voorziet. Het strekt Hem tot eer als we gaan begrijpen dat Hij wil werken, zodat wij mogen rusten. Hij stelt ons in Jezus alles beschikbaar wat we nodig hebben en nog meer. Maar dan moeten we onze kracht niet meer in onszelf zoeken.
Jezus heeft alles voor ons volbracht (Joh. 19:30). Geloof je dat? De sabbatsrust van toen is onze geloofsrust nu, die zich over de hele week uitstrekt en alle delen van ons bestaan beïnvloedt.
