Geloofsrust is slapen in de storm
Maar hij lag achter in de boot op een kussen te slapen.
Marcus 4:38
Is het gemeen dat Jezus zijn discipelen wijst op hun ongeloof? Midden op het meer zitten ze in een storm. Ze zien de golven om hun boot heen slaan. De wind rukt aan de mast en aan de wanden. Ze zijn drijfnat en hebben moeite zich staande te houden. Het lijkt wel of alle machten van de hel zijn losgebarsten. Maar Jezus slaapt op het achterdek. Te bizar voor woorden!
Ze maakten hem wakker en zeiden: ‘Meester, kan het u niet schelen dat we vergaan?’ (Marc. 4:38).
Nu staat Jezus op, legt de wind het zwijgen op en alles wordt stil. Dan kijkt Hij zijn disicipelen aan.
Hij zei tegen hen: ‘Waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet?’ (Marc. 4:40).
Over welk geloof heeft Jezus het hier? Hadden ze een heldendaad moeten verrichten door te gaan schreeuwen tegen de storm? Hadden ze hun geloof met een wonder moeten bewijzen? Nee, ze hadden in hun angst naar Jezus kunnen kijken. Zijn geloof mogen ontvangen. Hij sliep.
Geloven is naar Jezus kijken. Zijn houding overnemen. Het is rusten in vertrouwen. Zoals Jezus: slapen in de storm.
Omdat wij echter geloven, gaan we binnen in de rust (Hebr. 4:3).
Kun je slapen in de storm, dan is het al stil. Het is dan stil in jou, vanwege je geloofsrust. Zo heers je over de omstandigheden. En als dat nodig is, kun je vervolgens ook opstaan en spreken tegen de storm, de golven, de omstandigheden. Dan komt jouw omgeving ook tot rust.
Marcus 4:35-41 Matteüs 8:23-27 Lucas 8:23-25
