64 Genade in de kerk
De kerk ondergaat een grondige vernieuwing. Waar genade in het centrum wordt geplaatst, zie ik een gemeenschap ontstaan van ongekende kracht. Ik zie een kerk waar iedereen op af komt, omdat alle mensen, van welke achtergrond dan ook, daar welkom zijn. Omdat er liefde heerst. (Leestijd 13 minuten)
Deze wereld wordt beheerst door invloeden die mensen kleineren, uitbuiten en buitensluiten.
Maar we verlangen allemaal het tegenovergestelde.
Of we nu wonen in de heksenketel van een oorlogsgebied, of in een keurige vinexwijk, we hunkeren allemaal naar genade voor onszelf, onze gezinnen en onze samenleving.
Er is maar één persoon die ons die genade kan geven: Jezus Christus.
En maar één groep mensen die deze genade aan de wereld kan tonen: zijn gemeente.
Ik geloof in Jezus en in zijn gemeente.
Ik geloof dat God als de Allerhoogste de gemeente in het centrum van zijn aandacht heeft geplaatst.
Ik geloof dat Hij de gemeente aan de wereld aanbiedt als het alternatief voor alle ellende die mensen elkaar aandoen.
Ik geloof dat de gemeente van Jezus Christus de wereld zal veranderen door genade.
Ik heb die verandering zelf doorgemaakt. Daarom geloof ik in een heerlijke toekomst voor de gemeente van Jezus Christus.
Ik zie een gemeenschap vol van genade voor me, waar niemand wordt buitengesloten.
Ik zie een gemeenschap voor me waar mensen van alle leeftijden en achtergronden zich welkom en veilig voelen, omdat iedereen elkaar bevestigt en vasthoudt.
Het is een gemeenschap waar mijn kinderen zich thuis voelen en waar mijn kleinkinderen in alle rust en liefde zullen opgroeien tot mensen die van mensen houden en vol vertrouwen in het avontuur van het leven zullen stappen.
Hier is iedereen aangesloten op de inspiratiebron van genade, Jezus Christus.
Hier voert zijn constante, onvoorwaardelijke en vastberaden liefde de boventoon.
Hier klinkt de bevestiging dat iedereen zo kostbaar is als Hij.
Hier wil ik zijn, hier wil iedereen zijn!
De gemeente van Jezus is een gemeenschap vol genade
Laat ik mijn visie uitwerken. Ik zie dus een gemeenschap voor me waarin mensen zich veilig voelen, omdat iedereen elkaar ziet zitten, bevestigt en vasthoudt. Ieder lid is doordrongen van het besef dat we allemaal, hoe verschillend ook, even waardevol en geliefd zijn.
De verschillen worden gevierd en vergroten de beleving van eenheid. Het zindert er van energie vanwege de vreugde om elkaar. Het is een gemeenschap vol van genade die ik zie, waar niemand wordt buitengesloten en waarin geen enkele veroordeling wordt getolereerd. Het is de gemeente van Jezus Christus, die, gebouwd op het fundament van genade, zichtbaar wordt.
Genade sluit iedereen in
Genade is Gods onverdiende gunst, waarmee hij vergeeft en zijn zegen beschikbaar stelt, niet alleen aan individuen, maar aan elke gemeenschap die gefundeerd is op zijn genade. Hier hoor je hoe waardevol je bent, hoe geliefd ook. Hier klinkt de bevestiging dat jouw identiteit en die van ieder ander in hem verankerd ligt en dat daarom iedereen even kostbaar is als Jezus.
We zijn allemaal bevoorrecht als kinderen van dezelfde hemelse, eeuwige Vader. Ieder van ons deelt in de glorie van zijn geliefde Zoon Jezus Christus. Ook als we tekortschieten blijft dat van kracht, omdat Gods vergeving een sterkere invloed is dan welk tekort dan ook. Gods Geest krijgt alle ruimte om tot in de puntjes herstel te brengen en te inspireren om als Jezus in het leven te staan. Iedereen in deze gemeenschap is dan ook gegrepen door Jezus en op hem geconcentreerd.
De wereld snakt naar zo’n gemeenschap. Zij is zo verziekt door uitdrijving, geweld en angst, dat alleen Gods genade haar kan redden, omdat die alleen mensen insluit en in blijft sluiten. Daarom zal de gemeente van Jezus een nog niet eerder vertoonde invloed uitoefenen in de wereld. Mensen zullen Gods liefde erkennen die dankzij Jezus de kerk beheerst en daardoor aangestoken worden om ook Gods kijk op mensen over te nemen.
In een gemeenschap waar Gods woord van genade consequent klinkt komen mensen in hun bestemming, herstellen relaties en huwelijken, worden gezinnen hecht, raken generaties verbonden, nemen creativiteit en ondernemerschap toe.
De verhoring van Jezus’ gebed
Wat ik zie, heb ik van Jezus zelf gehoord. ‘Ik bid niet alleen voor hen, maar voor allen die door hun verkondiging in mij geloven’, bad Hij. Jezus bad om een gemeenschap die de wereld zou overtuigen van zijn liefde. ‘Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals U in mij bent en Ik in U, laat hen zo ook in Ons zijn, opdat de wereld gelooft dat U mij hebt gezonden’, vervolgde Hij. Het zou een eenheid zijn die kon ontstaan omdat iedereen zou delen in zijn glorie. ‘Ik heb hen laten delen in de grootheid die U mij gegeven hebt, opdat zij één zijn zoals Wij: Ik in hen en U in mij. Dan zullen zij volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat U mij hebt gezonden, en dat U hen liefhad zoals U mij liefhad’, zei Hij (Johannes 17:20-23).
Ik geloof in de kracht van deze woorden. Ik geloof dat dit gebed verhoord zal worden. De liefde die God voor Jezus heeft is dezelfde liefde die Hij voor ons heeft en die liefde geeft Jezus voortdurend aan ons door. Horen we van die genade, ontvangen we die en geven we daar ruimte aan in onze relaties, dan zullen we een gemeenschap vormen die zich onderscheidt van de wereld om ons heen. De heerlijkheid die Jezus met ons deelt, de glorie van zijn liefde, is de aantrekkingskracht van de kerk. Zij hoeft alleen maar haar focus op hem te richten en hem hoog te houden om te zien hoe mensen door hem worden aangetrokken. ‘Wanneer Ik van de aarde omhoog geheven word, zal Ik iedereen naar mij toe halen’, heeft Hij zelf gezegd (Johannes 12:32).
Iedereen even geliefd
Geen verklaring, programma of campagne trekt mensen zo aan dat ze werkelijk één worden in liefde. Geen dance-party of voetbalwedstrijd kan een blijvende saamhorigheid creëren. Alleen Jezus kan een eenheid bewerken die permanente veiligheid in elkaars bijzijn biedt en vreugde om elkaars aanwezigheid. Hij heft elke scheiding op, elimineert elke veroordeling en maakt vijanden tot vrienden. Hij zorgt ervoor dat mensen op elkaar betrokken raken en blijven. Iedereen die Jezus verhoogt ervaart dezelfde onderlinge eenheid: het geloof dat je allemaal mag delen in zijn liefde en luister, omdat je allemaal net zo geliefd bent als Hij.
De gemeente is een organische eenheid die zelfs een hechter verband biedt dan een gewone familierelatie ooit kan geven. In de kerk die gebaseerd is op Gods genade worden mensen verbonden tot een bovennatuurlijke familie. Het is de bloedband van Jezus die ons verenigt, de Geest van God die in iedereen woont.
Je weet dat je allemaal net zo geliefd bent als Jezus. Daarom ben je op zo’n manier in het gezin van de Vader geborgen dat je met elkaar op een ongedwongen manier in staat wordt gesteld om te delen in Jezus’ heerlijkheid. Je beleeft die eenheid terwijl je samen optrekt, voor elkaar zorgt en deelt van wat je zelf hebt ontvangen.
De gemeente werkt
De apostelen en profeten spreken van een eenheid waarin je niet je eigenheid verliest, maar waarin je ware identiteit juist sterker bevestigd wordt en tot bloei komt. Dat komt omdat iedereen elkaar dient, de leiders voorop.
De apostel Paulus heeft het zelf gezien. Hij spreekt over een lichaam met verschillende leden, die samen toch een eenheid vormen (Romeinen 12:4-5, 1 Korintiërs 12:12-27, Kolossenzen 3:15). De apostel Petrus ook, die spreekt van een huis, waaraan iedereen mee bouwt als een levende steen (1 Petrus 2:5).
Je mag er zijn zoals je bent, om uit te groeien tot wie je werkelijk kunt zijn. In de gemeenschap van Jezus zal de ander van jouw eigenheid genieten. Daar wordt iedereen beter van.
Ik heb zelf ondervonden hoe een genadevolle gemeenschap elke druk van me afnam om mezelf af te schermen en te bewijzen. Dankzij de onvoorwaardelijke bevestiging kon ik van mezelf leren houden. Daardoor kon ik uit mijn schulp kruipen en tevoorschijn komen met liefde en geduld voor anderen. In de gemeente van Jezus heb ik ontdekt hoe heilzaam het is als mensen van je gaan genieten om wie je bent, meer dan om wat je doet. Je draagt vrucht, heet dat in bijbelse termen.
Concentratie van genade
Het geloof in Gods genade, dat we in zijn ogen zijn als Jezus, heeft soms voet aan de grond gekregen in de kerk, maar lang niet altijd. De kerk heeft die genade vaak beschaamd en mensen uitgesloten, met een beroep op de wet. Oordeel en wetticisme maakte haar hard en levenloos.
Frappant is dat wie de kerkgeschiedenis bestudeert, een opleving ziet zodra genade wordt gepredikt. Bij kerkelijke vernieuwingen gaat het altijd om een concentratie op Jezus, op het eren van Gods grootheid die zichtbaar is geworden in zijn Zoon. Zicht op Jezus bewerkt nederigheid in plaats van trots, een geest van zachtmoedigheid, vergevingsgezindheid en genade die mensen insluit. De gelovige krijgt een honger en dorst naar gerechtigheid, die uitmondt in goede werken, waarmee de wereld positief beïnvloed wordt. In de kerkgeschiedenis wordt zo’n kerkelijke vernieuwing een ‘opwekking’ genoemd, of een ‘reformatie’, als daardoor de samenleving verandert.
De kerk heeft, ondanks een op en neer gaand getuigenis van Jezus en soms zelfs grote blunders die niets met Jezus te maken hebben, door de eeuwen heen veel vrucht voortgebracht. Denk aan ziekenzorg, de afschaffing van slavernij, hulp aan armen en verslaafden, voorspoed en welvaart op alle niveaus van de samenleving.
Toch hebben we volgens mij de kerk als het invloedrijke lichaam van Christus op aarde nog niet in haar volle potentie en omvang gezien. Niet langer, zoals Paulus zegt, gepositioneerd in de periferie van de wereld, maar in het centrum ervan, omdat ze vol is van de volheid van Jezus, waar de hele wereld van zal volstromen. ‘Hij heeft alles aan zijn voeten gelegd en hem als hoofd over alles aangesteld, voor de kerk, die zijn lichaam is, de volheid van hem die alles in allen vervult’, schrijft hij (Efeziërs 1:22). Nog niet gezien, maar zo ver zal het wel komen!
De vervulling
Ik geloof dat deze visie op een kerk die gebaseerd is op genade in vervulling zal gaan. We zullen zien dat God met zijn Geest alles wat Jezus heeft volbracht onder ons tot volle glorie zal brengen. Hij zal de Geest van genade uitstorten, zeggen de profeten (zoals in Zacharia 12:10, volgens de Herziene Statenvertaling).
‘Zwaarden zullen omgesmeed worden tot ploegijzers en speren tot snoeimessen; geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander volk, geen mens zal meer weten wat oorlog is’ (Jesaja 2:4).
We zullen het zien, we zijn er onderdeel van. Jezus trekt zijn spoor van genade via de kerk de volle breedte van de wereld in. Ik vind het een groot voorrecht en een enerverend avontuur om daarbij betrokken te zijn!
Willem de Vink
Dit artikel is een bewerking van een stuk uit mijn boek ‘Dit is liefde, Vincent’.
Lees ook mijn artikel ‘De kerk kan best zonder leiders, maar niet zonder vaders’.
