Gods liefde voor zijn bruid

Laten we blij zijn en jubelen, laten we hem de eer geven! Want de bruiloft van het lam is gekomen en zijn bruid staat klaar.
Openbaring 19:7

Je houdt het niet voor mogelijk: God houdt van zijn overspelige kinderen als een bruidegom van zijn bruid. Hij worstelt met haar ontrouw, maar Hij laat haar niet los, totdat Hij haar veroverd heeft. ‘Keer terug, ontrouwe kinderen – spreekt de HEER –, want jullie behoren mij toe,’ zegt Hij (Jer.3:14 – letterlijk: ‘Want ik heb jullie getrouwd’).

God klaagt in alle toonaarden over de ontrouw van zijn volk als over de ontrouw van een echtgenote (bijvoorbeeld in Jeremia 3 en 31, Ezechiël 16, Hosea 1 en 2). Maar het wil niet lukken met het volk Israël. De scheiding lijkt definitief; het huwelijk is volgens de wet dan ook van de baan als er ontrouw en verharding in het spel is (Deu. 24:1), of als de dood er een eind aan maakt (Mat. 19:6).

God scheidt van zijn volk, zegt de Bijbel. Het oude verbond wordt ontbonden. Maar Hij laat zijn geliefde niet los. Realiseer je eens hoe God zijn romance alsnog wint. Hij maakt er een eind aan door zelf te sterven, zodat Hij opnieuw kan trouwen – nu niet alleen met zijn volk Israël, maar met alle mensen over de hele wereld die zijn liefde beantwoorden. Dat is de glorie van het nieuwe verbond.

Het is de offerliefde van Jezus waarmee Hij ons verovert. Zijn onvoorwaardelijke, onuitputtelijke, oneindige, onvernietigbare, onbegrijpelijke agapè-liefde.

Hij verovert ons niet alleen, Hij zondert ons ook zuiver en stralend voor zichzelf af (Op. 19:8). En als we zelf niet weten hoe we van Hem moeten houden, dan wekt zijn Geest onze liefde voor Hem op. Voor Jezus, onze bruidegom.

Daarom zeggen de Geest en de bruid: ‘Kom!’ (Op. 22:17).

Tip – Geef Gods Geest de ruimte om dat gebed in jou te laten resoneren: ‘Kom!’