Haast je om die rust binnen te gaan
Het staat dus vast dat er wel mensen kúnnen binnengaan.
Hebreeën 4:6
God klaagt in het Oude Testament vaak dat zijn volk zijn rust niet heeft willen ontvangen. De wet klaagt hen op allerlei manieren aan. Ze hebben het beloofde land dan ook nooit in z’n volle omvang gekend, ook al woonden ze wel in Kanaän.
‘Ik zwoer in mijn woede: nooit gaan ze mijn rustplaats binnen’ (Ps. 95:11).
Ook onder Jozua leren ze die definitieve rust niet kennen. Nee, God heeft een ander moment bepaald waarop Hij zijn beloften zou vervullen.
Was de rust hun al door Jozua gegeven, dan zou God daarna niet meer over een andere dag hebben gesproken (Hebr. 4:8).
Dat moment is een kruispunt in de geschiedenis geworden, toen Jezus aan het kruis alles volbracht. Zijn kruis werd de sleutel om het beloofde land te ontsluiten, voor iedereen, tot op de dag van vandaag.
God legt opnieuw een dag vast: vandaag (…) Horen jullie vandaag zijn stem, wees dan niet koppig (Hebr. 4:7).
Je mag vandaag die rust van God ingaan dankzij Jezus. Ben je daar nog niet binnen, maak er dan haast mee. Er is namelijk maar één reden in je leven om je gigantisch in te spannen: om die rust te bereiken.
Laten we dus alles op alles zetten om te kunnen binnengaan in die rust (Hebr. 4:11).
Je mag delen in de rust waarvan God genoot toen Hij zijn werk voltooide. Die rust werd door Jezus aan het kruis hersteld. En die is er nu dus ook voor jou. Dat zul je merken, als jouw leven niet langer beheerst wordt door je eigen kracht.
Wie is binnengegaan in zijn rust, vindt rust na zijn werk, zoals God na het zijne (Hebr. 4:10).
