Hemel – Verwachting ontstaat in rust

Waardoor wij leven in hoop. 1 Petrus 1:3b

De schepping is bedoeld voor de sabbat. Alles is geschapen om stil te staan bij dat wat God af zal maken. Want God werkt als wij rusten. Aan het kruis legde Jezus zijn hoofd op zijn borst te rusten.1 Toen kon het sabbat worden. En wat zien we vanuit die rust gebeuren? Gods werk! De opstanding! Een nieuw begin!

Straks zullen we weer een nieuw begin zien. De schepping is geschapen omwille van de voltooiing. Daarom leeft ze met hoop. Dieren, planten, rivieren, zeeën, bergen, dalen, sterren, planeten, alles is vol verwachting.

Maar ze heeft hoop gekregen, omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid (Romeinen 8:20b-21a).

God zal alles afmaken. Om het verbond dat hij met de schepping sloot. Want zijn verbondsnaam is HEER, JHWH, Ik zal er zijn!

Wie heeft dat tot stand gebracht? Wie roept de generaties vanaf het begin? Ik de HEER, ik was de eerste en ook bij de laatsten zal ik zijn (Jesaja 41:4).

God is bij ons. En om bij hem te zijn, zijn wij als eersten opnieuw geboren. Om in alle rust uit te zien hoe God tot het laatste toe alles zal vernieuwen. Dat is onze hoop!

Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus: in zijn grote barmhartigheid heeft hij ons opnieuw geboren doen worden door de opstanding van Jezus Christus uit de dood, waardoor wij leven in hoop (1 Petrus 1:3).

1 Joh. 19:30