Hemel – Welkom thuis bij jouw Vader!

‘Laten we eten en feestvieren!’ Lucas 15:23b

De gelijkenis van de vader en de zoon gaat natuurlijk ook over de hemel.1 De jongen komt immers thuis. En hoe!

De jongen is onderweg compleet aan de grond geraakt. Nu zal hij met hangende pootjes terug naar huis moeten. Hij heeft bedacht dat hij zijn vader om vergeving zal smeken. Maar let dan op hoe hij door zijn vader ontvangen wordt. Die heeft al die tijd naar hem uitgekeken. Hij rent op hem af. Omhelst hem. Kust hem. Wil van geen smoesjes horen. Hij heeft hem al vergeven, omdat hij van hem houdt. Daar- om geeft hij hem de mooiste mantel om zijn schouders, een ring aan zijn vinger en schoenen aan zijn voeten. Daarmee is de jongen een waardige zoon van zijn vader. En dan volgt er toch een feest!

‘Deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen!’ laat Jezus de vader tot twee keer toe zeggen.2 Als dat niet over de hemel gaat. Kun je je voorstellen hoe onze hemelse Vader naar jou uitkijkt? Hij zal op je af rennen, je omhelzen, kussen en fijne woorden influisteren. Hij zal je zijn luister geven. Wat een feest zal dat zijn!

Laten alle zuurpruimen die Gods liefde in twijfel trekken dan maar zeuren. Iedereen die zijn schouders over de hemel ophaalt zal raar staan te kijken!

1 Luc. 15:11-32; 2 Luc. 15:24a en 32b