Het hout werkt
‘Ik, de HEER, ben het die jullie geneest.’
Exodus 15:26
En dan valt het onderweg met God toch nog tegen. Tenminste, zo lijkt het. Want er komt zomaar ellende op je af. Bitter water, niet te drinken, bah! Voor je het weet ben je ziek.
En je vertrouwde nog wel zo op God. En je had nog wel met eigen ogen gezien hoe Hij voor je opkwam. En je had zelfs gezongen dat je nooit meer zou hoeven zuchten. Maar kijk nu eens. Eén en al pech.
Ho, wacht even. Heb je dan niet naar het hout gekeken? Dat is altijd beschikbaar, weet je wel. Raak je het water daarmee aan, dan wordt het zo weer zoet. Kun je drinken tot je verzadigd bent.
Het hout ja, weer dat hout. Het hout van het kruis. Onderweg kom je het overal tegen. Denk je dat iets onmogelijk voor je is, dat je ellende kunt verwachten, stevige pech, dan hoeft het kruis die situatie maar aan te raken, of je ziet de verandering. God keert alles ten goede (Rom. 8:28). Voor jou geen straf meer, maar vergeving. Geen vloek, maar zegen. Geen angst, maar rust. Dankzij dat gezondmakende hout. Dankzij het kruis van Jezus.
Als het volk in de woestijn op zoek gaat, vindt ze niets dan bitter water. Maar de mensen moeten leren om niet de omstandigheden het laatste woord te geven. Want zodra Mozes hout in het water gooit, wordt het drinkbaar.
Mozes riep de HEER aan, en de HEER wees hem op een stuk hout. Toen hij dat in het water gooide, werd het zoet (Ex. 15:25).
Mara, bitter, zo wordt die plaats genoemd, omdat er ziekte dreigt. Maar God noemt zichzelf daar degene die er voor zijn eigen volk zal zijn om het te genezen.
