Jezus’ unieke aandacht
De mensen waren geweldig onder de indruk.
Marcus 7:37
Jezus benadert iedereen als een unieke persoon. Dat valt op als je de wonderen die Hij doet goed bekijkt. Nergens herhaalt Hij zichzelf, nooit wordt zijn optreden routine of een trucje. Er is voor iedereen een speciaal woord en een bijzondere behandeling.
Zo is er een dove die slecht spreekt. De menigte duwt hem naar voren. Jezus neemt de man apart, om hem alle aandacht te kunnen geven. Hij stopt zijn vingers in de oren van de dove. Neemt speeksel uit zijn eigen mond dat Hij op de tong van de man smeert. Kijkt omhoog naar de hemel. ‘Effata!’ roept hij dan (‘ga open’ betekent dat). Meteen kan de man horen en praten (Marc. 7:31-37).
In Betsaïda wordt een blinde bij Jezus gebracht. Ook die neemt Hij apart. Hij smeert de man zijn speeksel op de ogen en legt zijn handen er overheen. Als Hij ze wegtrekt, vraagt Hij hem of hij wat ziet. ‘Ik zie de mensen als bomen rondlopen,’ antwoordt de man. Opnieuw legt Jezus zijn handen op de ogen van de man. Nu kan hij helder zien (Marc. 8:22-26).
In beide gevallen wil Jezus niet dat ze hun genezing rondbazuinen. Hij wil zijn optreden zo regisseren dat er niet teveel opschudding ontstaat. Er zal een moment komen dat Hij zich zal uitleveren aan de Joodse leiders. Maar daar is het nu de tijd nog niet voor. Eerst wil Hij veel meer mensen tonen hoe Gods koninkrijk werkt.
Ook vandaag doet Hij dat, met zijn Geest. Hij benadert jou even bewogen, net zo persoonlijk en op een manier die helemaal bij jou past.
Marcus 7:31-37, 8:22-26
