70 Mannen gezocht

Je hebt twee soorten mannen: de man die aanwezig is, en de man die afwezig is. De man die aanwezig is, heeft vooral aandacht voor zijn gezin, zijn vrienden, zijn kerk. De man die afwezig is heeft vooral aandacht voor zichzelf, zijn carrière, zijn hobby’s. De eerste man kan uitgroeien tot een ‘man naar Gods hart’. De tweede man dreigt een ‘slaaf van de zonde’ te worden.

Er klinkt een schreeuw door onze samenleving: “Mannen gezocht – mannen die er willen zijn voor God en mensen!” Waar is de man die zich heeft verbonden aan Gods woord, die de strijd aanbindt tegen de zonde, die wil instaan voor een nieuwe generatie? Wijs me een man aan met wie God zijn plannen kan voortzetten…

“Waar ben je?”
God riep Adam (Genesis 3 vers 9): “Mens, waar ben je?” Daar heb je de eerste man – en hij geeft direct niet thuis. Hij zwijgt als hij moet spreken en hij verstopt zich als hij op moet komen voor zijn vrouw en nageslacht. Hier is een man die afwezig is. Blijft het zo doorgaan? “Papa is op het werk. Papa is naar een vergadering. Papa zit achter de computer.” Papa is er niet. Hij is er wel: voor zichzelf. Hij is er niet voor zijn gezin, niet voor zijn gemeente en niet voor God.

In Genesis richtte God zijn woord tot de man. De vrouw hoorde Gods woord van de man. De man zou de vrouw moeten beschermen met Gods woord als wapen tegen de slang. Toen de vrouw gegeten had, kon de man het kwaad keren, door voor de vrouw op te komen. De man was daar, maar hij greep niet in. Hij kende Gods woord, maar zei niets. Hij was erbij, maar hij hield zich afzijdig. De man zwijgt als hij Gods woord moet spreken. Hij keert zich af van zijn verantwoordelijkheden. Het is opvallend dat Adam na Genesis 3 niet meer aan het woord komt. Hij is afwezig en verliest daardoor zijn verbondenheid met God, met zijn vrouw en met de schepping.

Afwezige mannen
De onthechting van de man is een voortgaand proces. Hij is een individualist die gemakkelijk losraakt van God en zijn gezin. De ontwikkelingen in de samenleving versterken die neiging. Twee eeuwen geleden dreef de industriële revolutie de man het huis uit. Hij werd een geïsoleerde kostwinner. Het verband tussen gezin en werk ging verloren. Momenteel is de man een ijsschotsspringer die van werk naar gezin naar hobby naar vakantie springt en misschien ook nog weleens naar de kerk, maar die nog steeds het liefst wegspringt van zijn verantwoordelijkheden. Mannen leven veelal zonder verbanden. Ze hebben weinig boezemvrienden. Er zijn geen sterke familierelaties. De kerk is een parkeerplaats. Vrijwilligerswerk doe je per definitie tijdelijk. Huwelijkstrouw, ach…

Hoe komt het dat veel mannen zo vaak afwezig zijn? Ze zijn er niet in de eerste plaats voor hun gezin en voor de mensen om hen heen, maar voor het werk dat zij moeten doen. Ze denken niet in relaties, maar in prestaties. Zij hebben het idee dat alles van hén afhangt en dat ze alles moeten beheersen. Hun grootste angst is dat ze zullen falen, daarom zijn ze zo op zichzelf gericht. Vertrouwen in God is voor mannen vaak moeilijk. Hoe kunnen ze zichzelf overgeven als ze geleerd hebben dat alles van henzelf afhangt? Veel mannen houden krampachtig vast aan hun werk ten koste van hun omgang met God en hun omgeving.

De ‘nieuwe man’
Nog niet zo lang geleden zorgde de vrouw voor de kinderen en zorgde de man voor de vrouw. Hij was de beschermer en kostwinner, maar of hij ook echt aanwezig was voor het gezin valt te betwijfelen. Na werktijd zat hij thuis weggedoken achter zijn krant of was hij buitenshuis aan het biljarten. Als hij wel aanwezig was, zette hij een mond op en had iedereen te luisteren. Hoe anders is de man vandaag de dag. Walt Disney probeert met een tekenfilm Tarzan en Jane nieuw leven in te blazen, maar Jane vertikt het tegenwoordig om zo’n dominante man in haar doorzonwoning toe te laten. Zij wil geen Rambo in huis, maar een man die met haar de taken deelt in het gezin.

Sommige mannen doen het inderdaad anders dan hun vaders. Je ziet hen achter het aanrecht hapjes prakken, op het schoolplein de kinderen opwachten, aan de eettafel huiswerk overhoren. De ‘nieuwe man’ is echter in zijn huiselijke rol net zo prestatiegericht als buitenshuis en in zijn hart misschien wel even afwezig als voorheen. Er is namelijk meer voor nodig dan emancipatie om veranderde mannen te zien. Het gaat om een transformatie van het hart, die alleen de Heilige Geest op gang kan brengen. Een man moet horen dat hij al helemaal goed is in Gods ogen, zodat hij zich dat kan toe-eigenen en zich daarnaar gaat gedragen. Gods bevestiging zorgt ervoor dat mannen op Jezus Christus gaan lijken: de nieuwe Adam die dát deed wat de oude Adam naliet.

Een man naar Gods hart
Een man is snel een slaaf van zichzelf. Dat maakt hem een slaaf van zijn zonden. Hij leeft geïsoleerd en zit opgescheept met z’n eerzucht en heimelijke verlangens. Alleen God kan hem bevrijden. Gods Geest zet het proces in beweging dat afwezige mannen kan maken tot mannen die aanwezig zijn voor God, hun gezin en de mensen om hen heen. Als ze weten hoe geliefd en gewaardeerd ze zijn dankzij Jezus, die hen vrijpleit. Het gaat God erom hoe iemand van betekenis kan zijn voor anderen; hoe hij in zijn omgeving goedheid en geluk kan brengen door te luisteren naar Gods stem. God roept: “Man, waar ben je?” Wil je een man zijn naar Gods hart, dan geef je antwoord.

Een man mag zich afkeren van zichzelf en omkeren naar God en leren om Hem te aanbidden. Dat begint met op je knieën gaan en afspreken dat Hij het voor het zeggen mag krijgen. Zijn Geest die met jouw geest vanbinnen getuigt dat je een kind van God bent. Op je knieën, letterlijk: zo zeg je dat je je schaamt voor je egoïsme en dat je wilt buigen voor God. Daarna mag je je handen opheffen en Hem aanbidden die nu de eerste plaats in je leven inneemt. In overgave aan God ben je allereerst aanwezig voor Hem. Vanuit die relatie kun je eraan werken om ook aanwezig te zijn voor je vrouw, je kinderen, je geloofsgemeenschap, de samenleving. Je weet wie je bent in Gods ogen en daar sta je voor in. Met Gods hulp mag je een man worden naar Gods hart.

Minnaar van zijn vrouw
Een man naar Gods hart is een minnaar van zijn vrouw. Hij koestert zijn relatie met haar. Het blijft niet bij een bloemetje of een weekendje samen uit, maar hij werkt aan zijn omgang met haar door dagelijks tijd voor haar vrij te maken. Meer aandacht voor haar, minder voor zichzelf. Hij weet wat luisteren is, met volle aandacht. Hij weet ook wat warme woorden kunnen doen. Hij onderhoudt zijn contact met haar als zijn kostbaarste bezit. Seksuele gemeenschap is een logische voortzetting van de intieme verstandhouding die er overdag al met haar was. Hij is niet alleen de beschermer van zijn vrouw, maar ook de beschermer van duurzaam contact en beproefde liefde.

Voorbeeld voor zijn kinderen
Een man naar Gods hart is een voorbeeld voor zijn kinderen. Hij oefent een positieve invloed uit op hun persoonlijkheidsontwikkeling en karaktervorming. Hij zégt niet alleen hoe het moet, maar hij dóét het zelf ook, omdat hij het is, zo’n voorbeeld. Hij laat zien hoe je dagelijks met God omgaat door te bidden en de Bijbel te lezen. Hij laat zien hoe je weerstand biedt aan de satan door negatieve invloeden uit huis te weren. Hij laat zien hoe je aan anderen kunt denken door attent te zijn en goed te luisteren. Hij laat zien hoe je gastvrij bent. Hij laat het zien. Kinderen kunnen de woorden die hun vader sprak vergeten, maar de beelden van zijn aanwezigheid thuis zullen altijd op hun netvlies blijven.

Steunpilaar voor zijn gemeente
Een man naar Gods hart is een steunpilaar in de gemeente. Hij is een vriend voor andere gemeenteleden en geeft inhoud aan het bijbelse begrip ‘broeder’. Hij is loyaal tegenover het leiderschap en bazuint zijn kritiek niet rond, maar werkt trouw en consequent mee aan de gezondmaking van het lichaam van Christus. Uit zijn mond hoor je geen veroordeling van andere gelovigen. De gemeente kan rekenen op zijn aanwezigheid. Hij stelt zijn bekwaamheden ter beschikking aan de gemeenschap van gelovigen. Hij geeft zijn tijd en talenten aan de opbouw van het lichaam van Christus. Hij is niet bang om voor jongere christenen een voorbeeld te zijn. Integendeel, hij helpt hen graag op hun weg met Jezus.

Op de knieën
Wat moet er met mannen gebeuren? Na Krimpen aan de IJssel, Assen, Diemen, Hoofddorp, Bavel, Montfort en nog meer woonplaatsen in ons land waar vaders (soms samen met moeders) hun kinderen doodden, konden we niets anders bedenken dan de wanhoop toe te dekken en te pleiten voor mediastilte. Maar iedereen weet dat het drama doorgaat. Steeds meer mannen vluchten voor hun verantwoordelijkheden. De samenleving is elke richting kwijt. Er is een schokgolf van Gods Geest nodig die mannen raakt en verandert om dit proces te keren. Dat begint waar mannen (en vrouwen) op hun knieën gaan.

God riep Adam ter verantwoording. Hij zal ook de mannen van de eenentwintigste eeuw ter verantwoording roepen. De aarde die onze vermoorde kinderen ontvangt, schreeuwt om een reactie. In Romeinen 8 kun je lezen dat de schepping met reikhalzend verlangen wacht op het openbaar worden van de zonen Gods. In hetzelfde hoofdstuk staat dat God ons ervoor bestemd heeft om te worden zoals Jezus, Gods Man bij uitstek. En dat Gods Geest dat bevestigt in ons hart. Mannen van God zijn mannen die voor Gods aangezicht in willen staan voor een nieuwe generatie. Mannen met geloof. Mannen die doen wat ze zeggen. Mannen met maar één doel voor ogen: aanwezig te zijn voor God en voor de mensen om hen heen.

Willem de Vink