Mooi niet bang
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. 1 Johannes 4:18
Bang dat er een kernwapen op je hoofd valt? Niet dagelijks, denk ik. Maar we kennen allemaal wel dat onderbuikgevoel dat je niet aan de verwachtingen voldoet en afgestraft zult worden.
Of dat je imago schade oploopt door een of andere stommiteit. Of dat je je vrijheid verliest, of misschien wel de aandacht van mensen. Of dat je respect misloopt, zodat je niet blij kunt zijn met jezelf. Bang om te falen, vernederd te worden, niet te kunnen laten zien wat je waard bent – bang voor de schaamte die daarop volgt. Bang, bang, bang!
En dan komt Jezus. Die jou omarmt. Je smelt, je angst stroomt weg, je komt tot rust. Je hoeft niet meer bang te zijn voor de hoogste instantie, voor God. Er wacht je geen straf, geen veroordeling. Waarom zou je dan nog voor iets anders bang zijn?
Jezus komt voor je op. Zijn volmaakte liefde sluit elke angst uit. In Hem ben je tweehonderd procent aanvaard door God. Jouw leven is met Christus verborgen in God (Kol. 3:3).
Wie kan jou nog wat maken? Je lacht naar links, je lacht naar rechts, al dat schorriemorrie dat jou aanklaagt en je in de put wil praten heeft het nakijken.
Haha, beste wereld, ik ben hier in Jezus, ik ben hier zoals Hij.
‘Zo is de liefde bij ons werkelijkheid geworden, en daardoor kunnen we op de dag van het oordeel vol vertrouwen zijn, want hoewel wij nog in deze wereld zijn, zijn we als Jezus’ (1 Joh.4:17).
