Niks vermoeiend
Alles is vermoeiend, zozeer dat er geen woorden voor te vinden zijn.
Prediker 1:8
Ook zo aan vakantie toe? Hier is iemand die de tweede wet van de thermondynamica aan den lijve ondervindt: dat de natuur zo geschapen is dat zij vervalt tot chaos als er geen energie aan toegevoegd wordt. ‘Dokter, ik word zo snel moe.’
Maar helaas, vakantie is geen oplossing. Integendeel, daar kun je zo vermoeid van worden dat je erna weer vakantie nodig hebt.
Wat ons probleem is? ‘De ogen van een mens kijken, en vinden geen rust. Zijn oren horen, en ze blijven horen,’ zegt Prediker.
Eigenlijk zegt hij dat we nooit bevredigd raken van wat we zien en horen. Het plezier loopt ons door de vingers als kinderpoep. We lijken wel een vergiet. Dat maakt ons hondsmoe.
Vakantie helpt niks. We nemen onze ogen en oren overal mee. Waar moeten we ze op richten om tot rust te komen?
‘Er is maar één ding noodzakelijk. Jij hebt het beste deel gekozen,’ zegt Jezus tegen Maria als die aan zijn voeten zit te luisteren (Luc. 10:42).
Bij Jezus kom je tot rust. Waarom? Omdat Hij als rustpunt je ogen en oren tot rust brengt. Je hoeft niet te blijven zoeken om je lekker te voelen. Hij geeft je zijn liefde, bevestiging, veiligheid, warmte. En met zijn aanwezigheid geeft Hij zijn kracht, zijn Geest. Hij voegt zijn energie toe en brengt alles in lijn.
Alle dingen zijn onuitsprekelijk vermoeiend, ja – totdat je rust bij Jezus, zodat de kracht van zijn Geest het over kan nemen.
