Stil! God wil spreken …

Ik ben stil geworden, ik heb mijn ziel tot rust gebracht.
Psalm 131:2a


Als God eens zou spreken in ons leven! Ha! Hij doet niets liever. Hij zou ons met alle mogelijke middelen kunnen toeroepen en ons met kracht kunnen overreden. Maar dat doet Hij nou net niet. Hij wil ons leren om gevoelig te worden voor zijn stem.

Daarvoor zullen we andere stemmen moeten uitschakelen; om te beginnen onze eigen stem. En daar zit ’m voor ons de moeilijkheid, want we luisteren veel te graag naar onszelf.

De vraag is: willen we eigenlijk wel dat God spreekt? Dan zullen we zelf moeten zwijgen.

De stilte is een gebied dat we moeten leren betreden. Om te leren luisteren naar God zullen we onze eigen gedachten en beweegredenen ondergeschikt moeten maken aan zijn wil. Heb je al je motieven en plannen uitgeleverd aan Hem? Verder zul je je moeten openen voor de heilige Geest: alleen Hij kan je Gods gedachten te binnen brengen (1 Kor. 2:9-12). Ben je bereid om alles te accepteren wat Hij je wil zeggen? Het wordt tijd om echt stil te worden: leeg van jezelf en stil voor Gods aangezicht.

Stil worden is bijzonder moeilijk voor ons chaotische brein. Maar je mag rust vinden bij Jezus (Matt. 11:28). Hij is degene die de stilte kent als gevulde stilte: als Hij zich terugtrok, was Hij alleen met de Vader. Daar stemde Hij zijn ervaringen, denkbeelden en beweegredenen af op Gods opinie en ontving Hij zijn instructies. Daar mag jij op jouw beurt Gods bevestiging en raad ontvangen.

In de stilte is God de Vader aanwezig. Het is de stilte van Gods genade, Gods ja-woord.

Ook al is het niet altijd even stil, ook vandaag mag je dat genadewoord weer opvangen.

Tip – Zoek de rust op om de ontwikkelingen van de dag en de week te doorleven met de Vader.