10 Waarom bidden?
‘Lieve God, ik denk veel aan U, soms ook als ik niet eens aan ’t bidden ben,’ bad Esther van zes. We kunnen veel leren van gebeden van kinderen. Je hoeft hun niet te vertellen hoe en waarom ze moeten bidden: ‘Ik voel me nooit meer alleen sinds ze mij over u hebben verteld’ (Bastiaan). Wie van die kleintjes wil niet graag een beetje aandacht krijgen van die grote God? Zoals René, die bad: ‘Beste God, let in de kerk a.u.b. even op, dan laat ik mijn nieuwe schoenen zien.’ Ouderen hebben daarentegen vaak genoeg aan zichzelf, zodat bidden niet meer vanzelfsprekend is. Het hoort er niet meer zo bij in ons snelle, volwassen leven. Daarom moet er weer zo’n artikel als dit geschreven worden. Wat is bidden en waarom moet dat eigenlijk?
Er zijn verschillende manieren van bidden. Je kunt bidden om resultaat. Dat doe je door te vragen. Je kunt ook bidden ter wille van een relatie. Dat doe je door jezelf uit te spreken. Het eerste doen we gemakkelijk. Bidden om voorspoed, bescherming, of geluk ligt ons goed. Op zich is daar niets mis mee; maar we doen onszelf en God tekort als we niet verder komen dan deze vragende vorm van bidden. Bidden is namelijk de uitingsvorm van een bijzondere relatie.
Bidden is je uitspreken
Bidden is jezelf openen voor Degene die jou accepteert en liefheeft. Daarom is bidden niet alleen vragen, maar ook piekeren, worstelen, schreeuwen, afwachten, danken, huilen, zingen, lachen, jubelen, zwijgen, mopperen, van gedachten wisselen en alles wat je nog meer kunt doen in een levendige, openhartige relatie. Bidden is met God praten zoals een kind met z’n vader praat, net zo afhankelijk, eerlijk en onbevangen. Je mag Hem Vader noemen, ‘Abba’ in de Aramese spreektaal uit de bijbeltijd. ‘Abba, Vader’ is het minimale en maximale gebed. Dat woord opent en omsluit onze gebeden. Het voorbeeldgebed dat Jezus ons leert begint dan ook met ‘onze Vader’.
Je kunt het evangelie van Jezus Christus kennen met je verstand, maar in gebed wordt het je pas ‘eigen’. Er schuilt namelijk een geheim in het evangelie, dat we alleen leren kennen in gebed. God is als mens in ons menselijke bestaan gekomen. Hij heeft ons totale bestaan gedragen aan het kruis; de vrolijke kanten, maar ook de duistere kanten. In gebed geef je God de gelegenheid om deel te nemen aan alle onderdelen van jouw bestaan. Als je je uitspreekt, tenminste. Het is niet zo dat, omdat God ons toch wel kent, we niets meer tegen Hem hoeven te zeggen. Juist door Hem te vertellen wat er in je leeft geef je Hem de gelegenheid om Zijn betrokkenheid kenbaar te maken. Wellicht durf je vervolgens iets van jouw bestaan over te dragen aan God, zodat Hij het kan gaan dragen. Gebed is het instrument daartoe. Wanneer Jezus zegt: ‘Komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven,’ is dat in de eerste plaats een uitnodiging om tot Hem te komen in gebed. Door je uit te spreken en je over te geven aan Hem, ontstaat er een rust die geen ander je kan geven. Het is de rust die een mens ontvangt als hij in gebed zichzelf uitlevert aan zijn hemelse Vader.
Bidden is luisteren
We mogen dus zeggen: ‘Onze Vader’. Maar het is wel: ‘Onze Vader, die in de hemelen zijt.’ In het gebed praten we met onze eeuwige, hemelse Vader. Dat vraagt om een houding van eerbied en ontzag. Je mag met Hem praten, zeker, maar het is wel de bedoeling dat Hij verder met je komt. Je mag je uitspreken, maar je zult ook moeten luisteren. Bidden is je gedachten, je plannen, je meningen en je wil overgeven. Dat is de juiste houding in gebed. Jezus geeft nergens in de Bijbel de raad om je handen samen te doen en je ogen dicht te houden. Soms beleef ik tijdens wandelingen momenten waarin ik heel ontspannen met God kan praten. Andere keren moet ik de deur van m’n kamer dichttrekken voor een serieus en intensief gesprek. Maar altijd moet ik bereid zijn om naar Hem te luisteren en zijn raadgevingen op te volgen.
In het bidden betreden we de wereld van God, die groter is dan onze eigen wereld of de wereld om ons heen. Hoe minder we bidden, hoe meer we gevangen raken in het web dat we zelf weven. Alles draait om onze eigen voorkeuren, meningen, gevoelens en plannen. Maar als we bidden, wordt ons bestaan ruimer. Er komt ruimte voor God, die ons op andere gedachten kan brengen en ons vanuit zijn perspectief kan wijzen op de dingen en de mensen om ons heen. Daarom werkt gebed bevrijdend. Je leven komt in lijn. Je weet wat je te doen staat. Jij mag je uitspreken en God mag het laatste woord hebben. De beste gebedshouding is zeggen: ‘Uw wil geschiede’, om vervolgens te doen wat Hij zegt. Daarom bidden we.
Willem de Vink
