We laten het graf achter ons

U levert mij niet over aan het dodenrijk en laat uw trouwe dienaar het graf niet zien.

Psalm 16:10

Drie vooraanstaande mannen begroetten Jezus indertijd bij zijn geboorte, de wijzen uit het Oosten. Ze deelden hun rijkdom met Hem. Twee vooraanstaande mannen nemen nu afscheid van Jezus, Josef van Arimatea en Nikodemus (Joh. 19:38-42). Ook zij delen hun rijkdom met Hem (Mat. 27:57-60). Ze nemen Hem van het kruis af, wikkelen Hem in duur linnen vol balsem en leggen Hem in een nieuw graf. Het is alsof ze willen zeggen: we hebben onze rijkdom aan U te danken, neem dan ook van onze overvloed. Jezus werd immers arm aan het kruis – uit liefde voor ons – om ons voorbij het kruis rijk te maken (2 Kor. 8:9)?

Josef van Arimatea legt Jezus in zijn eigen graf. Dat moet jij ook eens doen: dan zul je voortaan anders denken over dat graf van jou. Want Jezus is eruit opgestaan.

Het is een nieuw, ongebruikt graf. Jezus’ dood is uniek, niet te vergelijken met de dood van iemand anders. Hij had als Zoon van God niet dood hoeven gaan, maar ging vrijwillig, voor ons. Als Hij eruit opstaat, zal het graf nog even nieuw en ongebruikt zijn. Dat geldt ook voor ons graf.

Het graf van Josef van Arimatea was volgens Joods gebruik een familiegraf. In zo’n grafspelonk werd de oudste als eerste gelegd. Wat gebeurt er in dat graf met onze oudste broer? Hij staat eruit op! Ga je nu ons familiegraf bekijken, dan zie je dat het leeg is en leeg blijft!

Jezus wordt op een voorbereidingsdag begraven. Inderdaad: Hij heeft alles voorbereid om ons samen met Hem te laten opstaan.

Johannes 19:31-42 Matteüs 27:51-66 Marcus 15:38-47 Lucas 23:47-55