Zelfrechtvaardiging of Gods rechtvaardiging
‘God, wees mij zondaar genadig.’
Lucas 18:13
Jezus vertelt ronduit hoe God wil dat we zullen leven. In zijn bergrede legt Hij de lat nog hoger dan de wet. ‘Jullie hebben gehoord dat destijds tegen het volk gezegd is … Maar ik zeg zelfs …’ Als je het leest, sta je met je oren te klapperen. Wie kan daaraan voldoen?
‘Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is’ (Mat. 5:48).
Wees eerlijk: die norm is onhaalbaar. Jezus wil dan ook dat we zullen ontdekken dat Hij de enige is die aan de wet heeft voldaan. Hij heeft zelf als enige alles wat God voor ogen stond vervuld.
‘Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen’ (Mat. 5:17).
Niet jij, maar Jezus bracht de wet tot vervulling. Als reactie op de bergrede kun je dan ook alleen maar roepen: ‘Help!’ En daar is het Jezus om te doen. Dat we gaan roepen om genade.
Hij maakt dat duidelijk in een verhaal. Een Farizeeër en een tollenaar staan te bidden. De Farizeeër is erg tevreden over zichzelf. Hij wil niet erkennen dat hij voor God toch altijd tekortschiet. De tollenaar weet dat echter wel. Hij roept om genade, precies wat God wil.
‘Ik zeg jullie, hij ging naar huis als iemand die rechtvaardig is in de ogen van God, maar die ander niet’ (Luc. 18:14).
Jezus kan als enige genade schenken. Hij heeft namelijk als enige recht van spreken, want Hij heeft als enige de wet vervuld. Hij is dan ook de enige die je rechtvaardig kan maken in de ogen van God (Mat. 5:20).
‘Want wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, maar wie zichzelf vernedert zal verhoogd worden’ (Luc. 18:14).
